Dirk

< terug naar overzicht
  Hoe kreeg je familielid afasie?

In het jaar '95 heeft mijn vrouw een hersenbloeding gekregen, zij was toen 35 jaar oud. De bloeding had zich vooral voorgedaan ter hoogte van het taalcentrum in de hersenen met als gevolg dat zij haar taal kwijt was. Ons gezin bestaat nog uit een dochter en zoon.

 

 

Hoe verliep de informatieverlening in het ziekenhuis?
 

In die periode vond ik dat de ziekenhuizen niet altijd wisten hoe je op een kwalitatieve manier kunt omgaan met mensen met een afasie. Voor verplegend personeel en geneesheren was het gewoon om aan mensen met afasie tijdens een onderzoek bijvoorbeeld te zeggen: 'hou je hoofd wat meer naar rechts of links' 'adem wat dieper in'... allemaal begrippen die voor de doorsnee mens als een gewone zaak worden ervaren maar die voor mensen met afasie, zeker in de beginfase, onbegrijpelijk zijn. Op dat moment verstaan ze de begrippen 'links of rechts' 'boven of onder' niet. Weinig kwaliteitsopvang in het ziekenhuis. Zeker niet tijdens de eerste week. Weinig uitleg en opvang ontvangen. Nadien tijdens de revalidatieperiode goede begeleiding door de logopedist.

 

 

Hoe verliep de revalidatie?

De eerste twee jaren lag vooral de nadruk op het terugwinnen van de verloren taal via logopedie. Dit ging gepaard met vallen en opstaan, met vreugde en verdriet, met twee stappen vooruit, dan weer eentje achteruit... Hier is veel doorzettingsvermogen en moed nodig van de getroffen persoon evenals van zijn of haar omgeving.

 

 

Welke tips heb je voor andere familieleden?

  • Geef een persoon met afasie de nodige tijd om zijn woorden te zoeken

  • Praat langzaam en in eenvoudige zinnen

  • Hou oogcontact

  • Hou rekening dat iedere persoon met afasie anders is

  • Handel niet te betuttelend

 

Hoe zie je de toekomst?

Na haar hersenbloeding heeft mijn vrouw haar werk als bankbediende moeten opgeven. Dit was voor haar een heel verwerkingsproces en zijn kon dit zeker de eerste jaren moeilijk aanvaarden. Momenteel is zij actief in het plaatselijk verenigingsleven en met de opvoeding van de kinderen, alhoewel deze nu hun eigen weg aan het zoeken zijn (dochter is bijna psychologe, zoon zit in zijn opleiding bio-ingenieur). De toekomst is genieten van de kleine dingen des levens en genieten van elke dag.

< terug naar overzicht

 

Deze website was een project van de Arteveldehogeschool

(Bachelorproef van Sofie Van Ranst, promotor Frank Paemeleire )

en de Vereniging Afasie VZW (promotor Lieve Vercruysse)

contact via levenmetafasie@gmail.com - startpagina: www.levenmetafasie.be